Enw'r prosiect ydy
Meicro-Ofalwyr,
neu Micro-Care Sir y Fflint.
Mae'n prosiect rydyn ni wedi datblygu dros
ychydig o flynyddoedd erbyn hyn,
yn meithu darparwyr bach i ddod i mewn
At y byd o ofal ac edrych ar ôl pobl.
Gyda pha swydd,
dwi bob amser yn ei roi mewn dyfynodau oherwydd nid yw'n teimlo fel swydd,
gallwch chi ddod i ffwrdd
gan deimlo fel eich bod wedi gwneud gwahaniaeth i'r bobl yna’r diwrnod hwnnw.
Yn gyffredinol, mae gen i dri chleient y dydd,
felly i ddod oddi wrth bob un
a theimlo fel eich bod wedi gwneud gwahaniaeth i'w bywydau’r diwrnod hwnnw,
mae'n hollol enfawr, felly mae'n rhoi boddhad enfawr i fi.
Mae'n hyfryd,
ac rwy wrth fy modd â'r straeon y maen nhw’n eu hadrodd wrtha i am eu bywydau.
Rwy'n meddwl bod hynny'n wych.
Rydyn ni’n clywed buddion gan y ddau, gan yr unigolyn sy'n cael eu cefnogi a
gan y meicro-ofalwyr eu hunain, a sut mae wedi newid eu bywydau,
ac mae hynny’n glod i bawb sydd wedi bod allan yno yn
gweithio'n galed i wir greu’r gwasanaeth
a’r prosiect hwn, a’i ddatblygu.
Y gwahaniaeth rhwng y gofal a’r cymorth y mae Dad yn ei gael gyda Toby
a'r parhad
yw, rwy'n meddwl, mewn gwirionedd
yn bwysig.
I gymharu, roedd gan fy mam-yng-nghyfraith lawer iawn o ofalwyr gwahanol
yn dod i mewn ac roedd hi’n ei chael hi’n ddryslyd iawn.
Felly, rwy’n meddwl bod cael y parhad hwnnw
yn gwneud gwahaniaeth enfawr ac mae'n adeiladu perthynas.
Pa fath o bethau ydyn ni'n eu gwneud? Popeth.
Rydyn ni'n mynd allan, yndyn ni ar deithiau?
Ie, ie, ie.
Ac rydyn ni’n gwneud eich golchi? Ie, ac rydych chi'n gofalu amdana i.
Ie.
Ac rydych chi'n mynd i gael eich gwallt wedi’i wneud, yndych chi?
Ie, ie. Rydych chi'n ffrind. Ie.